De theorie van de comfortzones (ontwikkeld door Tom Senninger, 2000) lijkt een beetje op het raampje uit de Window of Tolerance.
Ook hier gebruiken we kleuren om te tonen hoe jij leert en groeit.
Groen is de zone waarin je je veilig en op je gemak voelt.
Denk aan een rustige dag op vakantie of een gezellige avond met je favoriete serie.
Er wordt weinig van je gevraagd en je mag gewoon jezelf zijn.
Op de afdeling proberen we die groene zone te creëren in de leefruimte of op je kamer.
Dat is je plek om even op adem te komen, zonder druk of verwachtingen.
In de oranje zone leer en groei je.
Het wordt wat spannender: je wordt uitgedaagd, maar op een manier die haalbaar blijft.
De kunst is om net genoeg spanning te hebben om te groeien, zonder overspoeld te raken.
Tijdens sessies proberen we je vaak in deze leerzone te brengen.
Merk je dat iets te makkelijk of juist te moeilijk is?
Zeg het gerust, dan zoeken we samen naar de juiste balans.
In de rode zone verlies je de controle.
Je kan niet meer goed functioneren en blijft er soms nog uren of dagen last van hebben.
Dat lijkt op boven of onder uit het raampje gaan bij de Window of Tolerance.
Rood willen we zoveel mogelijk voorkomen.
We proberen te leren wat je nodig hebt om op tijd terug te keren naar oranje of groen.
Het is normaal dat je soms tussen de zones beweegt.
Het belangrijkste is dat je leert herkennen waar jij zit, en weet wat helpt om terug te keren naar rust.