Theorie – de basis van het signaleringsplan

Alles wat je in dit signaleringsplan leest, komt uit theorie én ervaring.
We gebruiken inzichten uit de praktijk van onze afdeling, gecombineerd met wetenschappelijke modellen.
Dankzij die gezamenlijke basis gebruiken we allemaal dezelfde woorden en uitleg.
Dat maakt het makkelijker om elkaar te begrijpen.

Er bestaan natuurlijk nog veel andere manieren om naar emoties en spanning te kijken — en dat is helemaal oké.
In dit plan hebben we gekozen voor drie modellen die goed aansluiten bij wat we hier samen doen.

Wat is het doel?

Een signaleringsplan is niet bedoeld om je problemen op te lossen.
Het helpt je vooral om meer zicht te krijgen op jezelf.
Zo kan je beter herkennen wat er met je gebeurt als spanning toeneemt of juist afneemt.
Daardoor voorkom je dat je emoties zo hoog oplopen dat je “ontploft”, of dat je helemaal stilvalt.

Het doel is dat je voldoende ruimte in je hoofd houdt om met moeilijke situaties om te gaan.
Je leert jezelf beter kennen, zodat je sneller kan reageren als het lastig wordt.

De drie basisideeën:

  1. The Window of Tolerance (WOT) – ontwikkeld door Dan Siegel (1999)
    ➜ helpt je begrijpen wat er in je hoofd en lichaam gebeurt bij stress of spanning.
  2. De Comfortzones – ontwikkeld door Tom Senninger (2000)
    ➜ laat zien hoe je kan groeien en leren, zonder overspoeld te raken.
  3. De Cirkels van invloed en betrokkenheid – bedacht door Stephen Covey (1989)
    ➜ maakt duidelijk waar je wél en geen invloed op hebt, en hoe je je aandacht kan richten op wat écht helpt.

En wat doe jij ermee?

Op de volgende pagina’s leggen we deze drie ideeën stap voor stap uit.
Je leert hoe ze in jouw dagelijks leven kunnen helpen om beter met emoties, stress en moeilijke situaties om te gaan.